رئیس مرکز سنجش وزارت آموزشوپرورش:
تربیت باید محرک درونی داشته باشد
- تاریخ انتشار : 1396/7/26 ساعت : 18:31 - 6 سال قبل
- از گروه : اجتماعی
- زیرگروه : آموزش و پرورش
رئیس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش گفت: در آموزههای دینی و فرهنگ دینی ما تربیت کار خانواده است. اسلام هم این وظیفه را بر دوش خانواده گذاشته است. بنابراین اصالتاً تربیت با خانواده است.
به گزارش ایسنا، عبدالرسول عمادی امروز در همایش بزرگداشت هفته پیوند اولیاء و مربیان که در سالن شهید حاتمی برگزار شد، اظهار کرد: سند تحول بنیادین با رویکرد تربیتی تدوین شده است. این سند بر آن است که باید رویکرد نظام تعلیم و تربیت از آموزش به تربیت تغییر پیدا کند.
معاون وزیر آموزش و پرورش تصریح کرد: پدر و مادر و خانواده بر فرهنگ ما مقدس هستند. مدرسه به کمک والدین آمده است. اگر در جایی گفته شده که تمام آموزش بر عهده مدرسه است، به دلیل تاثر از فرهنگهای نادرست و برداشتهای غیر اسلامی است. خیر، تربیت کار والدین است آنها مدرسه را به کمک خود فرا میخوانند. در حال حاضر برخی از خانوادههای حساس بر روی تربیت فرزندان نه تنها در کشور ما بلکه در خیلی جاها، می گویند خودمان وظیفه مدرسه را هم انجام میدهیم و بر روی آموزش فرزندان تمرکز میکنیم.
عمادی خاطرنشان کرد: مدرسه تسهیل گر امر تعلیم و تربیت است. ما مشاور و معاون خانواده هستیم. اگر ما بهعنوان افرادی هستیم که در تعلیم و تربیت به خانوده کمک میکنیم. باید تعریف واحدی از تربیت بین ما و خانواده وجود داشته باشد.
رئیس مرکز سنجش وزارت آموزشوپرورش عنوان کرد: یک تعریف از تربیت این است که تربیت بازسازی و اصلاح تجارب فرزندان ما است. اگر فرض کنیم ذهن کودک یک لوح سفید است و هنگامی که به مدرسه میآید ما در آن چیزی می نویسیم، اشتباه است زیرا در صفحه ذهن دانشآموزی که به کلاس اول می رود نوشتههایی وجود دارد و او دارای تجربیات زیادی است. ما باید این تجربیات را بشناسیم، اصلاح کنیم و او را آماده کنیم که با تجربههای بعدی بهتر مواجه شود.
وی گفت: اگر این تعریف را مبنا قرار دهیم متوجه میشویم برخی چیزها که به ظاهر تربیت هستند در واقع تربیت نیستند. بلکه آنها شبه تربیت یا تربیت کاذب هستند. مثلا در تربیت مبتنیبر تلقین، بهگونهای اقتدار را اعمال میکنیم که کودک میگوید این آدمِ بزرگِ 50 ساله با این همه تحصیل درست میگوید. در این نوع تربیت، کودک بهراحتی حرف بزرگتر را میپذیرد و این پذیرش مبتنیبر تجربیات خود او نیست. ما در اینجا شخصیت کودک را محو تلقینات خود میکنیم.
رئیس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش با اشاره به تربیت مبتنیبر تحلیل و زور، بیان کرد: به کار بردن این روش هم به ظاهر تربیت است اما در اصل شبه تربیت و تربیت کاذب است.
عمادی تربیت مبتنیبر تکرار و عادت را شبهتربیت دانست و گفت: ممکن است ما کاری را آنقدر تکرار کنیم که در تربیتمان وارد شود و به آن چیز عادت کنیم. این موضوع هم به معنای واقعی، تربیت نیست.
وی خاطرنشان کرد: تربیت درست تربیتی است که معیار و تبیین در آن وجود داشته باشد. معیار یعنی به کودک بیاموزیم که برای همه چیز دلیل بخواهد. تبیین هم یعنی روشنکردن و سره و ناسره را از هم جدا کردن.
معاون وزیر آموزش و پرورش با بیان این که دو چیز در تربیت اساسی است، عنوان کرد: تربیت باید محرک درونی داشته باشد اگر کودک به دلیل خواستن عادت کند محرک درونی او فعال می شود.
عمادی با اشاره به این که ما دو نوع علم داریم، تصریح کرد: یک علم علمی است که از درون می جوشد و علم دیگر علمی است که ما آن را می شنویم. اگر علمی که از درون می جوشد وجود نداشته باشد، این موضوع، آن علمی را هم که می شنویم از بین خواهد برد. باید محرک درونی به وجود بیاید. محرک درونی وقتی ایجاد میشود که کودک به دلیل خواستن عادت کند. در این شرایط است که کودک در تربیت مشارکت میکند و با سوالاتی که میپرسد، شما را جهت میدهد. هنگامی که فرزند ما سوال میپرسد آن سوالها باعث رشد مربی و فرد در حال آموزش میشود و هر دو با هم رشد میکنند و تربیت میشوند. در تربیت باید نقادی وجود داشته باشد. نقادی به معنای استفاده از معیارها برای حلاجی اتفاقات است.
وی اضافه کرد: ما باید بر سر اصول مشترک تربیت با خانوادهها به توافق برسیم. دانش آموزان با یکدیگر بسیار متفاوت هستند. شناخت ویژگی های فردی آنها مهم است. اگر قرارباشد به دانشآموزان میدان دهیم که اظهار نظر کنند و در تربیت مشارکت داشته باشند معلم دیگر نمی تواند 90 دقیقه صحبت کند و دانشآموزان هم فقط او را نگاه کنند.
رئیس مرکز سنجش وزارت آموزش و پرورش عنوان کرد: ما معلمها خیلی وقتها مفصر خوبی هستیم؛ یعنی کلاس را ساکت می کنیم تا خودمان سخنرانی کنیم. اگر قرار باشد دانشآموزان نقد کنند و دائم سوال بپرسند. در این صورت کلاس 40 نفره معنا ندارد. اگر معلم برای 40 نفر حرف بزند هیچ کدام از دانش آموزان مخاطب آنها نخواهند بود. معلم باید با تک تک دانش آموزان ارتباط برقرار کند. در گذشته یک استاد به یک شاگرد آموزش می داد.
انتهای پیام