خوف کره شمالی از مذاکره با آمریکا
تهران - ایرنا - دولت کره شمالی دیروز سه شنبه در حالی مذاکره از قبل برنامه ریزی شده با کره جنوبی را به حالت تعلیق در آورد و تهدید کرد مذاکره صلح رهبر این کشور با همتای آمریکایی اش را لغو کند که هیچ کس احتمال این نوع چرخش ناگهانی از سوی پیونگ یانگ را نمی داد.
همانگونه که تصمیم ناگهانی قبلی کیم جونگ اون، رهبر کره شمالی برای مذاکره با دونالد ترامپ، همتای آمریکایی اش ناباورارنه می نمود، تصمیم دیروز او برای لغو این دیدار که مقرر شد در سنگاپور انجام گیرد نیز به خوش خیالی های جامعه جهانی نسبت به تحقق واقعی و آسان مذاکرات صلح شبه جزیره کره خط بطلان کشید و در آن تشکیک ایجاد کرد.
زیرا او این بار نیز ناباورانه تصمیم گرفت رزمایشی را که کره جنوبی و آمریکا در این شبه جزیره در حال برگزاری آن هستند، بهانه ای قرار دهد تا هم مذاکرات امروز هیات های بلند پایه سیاسی دو کره را لغو و هم برای دیدارش با ترامپ نیز پیش شرط جدی تعیین کند.
چون طبق برنامه قرار بود مقامات دو کره امروز با هدف گفت و گو در مورد چگونگی خلع سلاح شبه جزیره در روستای مرزی 'پانمونجوم' در مرز دو کره با هم مذاکره کنند.
این تصمیم کیم نیز بدان جهت ناباورانه بود که پیونگ یانگ طی یک ماه گذشته با خوش باوری تمام تلاش زیادی را برای همگرایی با سئول انجام داد و با اعلام اینکه همه برنامه های هسته ای و موشکی خود را کاملا کنار می گذارد، حتی به دعوت به آشتی دشمن همیشگی، یعنی واشنگتن نیز لبیک گفت.
از جمله اقداماتی که تاکنون برای 'روند صلح شبه جزیره کره' انجام گرفت، می توان به مذاکره دو هفته قبل رهبران دو کره در نقطه مرزی دو کره در کره جنوبی و نیز تعیین سنگاپور برای انجام دیدار تاریخی رهبران آمریکا و کره شمالی برای 12 ژوئن برابر با 22 خرداد اشاره کرد.
این روند مذاکرات صلح شبه جزیره کره ظاهرا می رفت تا سیر طبیعی خود را برای نیل به هدف تاریخی طی کند، روندی که از سوی دولت های رقیب آمریکا همچون چین و روسیه نیز مورد تایید قرار گرفته بود.
رهبر کره شمالی برای اثبات خوش نیتی خود در مذاکره با همتای کره جنوبی و به ویژه مذاکره احتمالی با همتای آمریکایی اش، حتی از ادعای همیشگی برای خروج 28 هزار نیروی آمریکایی از کره جنوبی نیز عقب نشینی کرده بود.
اما روند یک سویه تحولات در این شبه جزیره به او آموخت تا با چندین عامل کنار هم به این نتیجه برسد که نمی تواند چندان به وعده های توخالی طرف مقابل (به ویژه دیدار مقدماتی ماه قبل خود با مایک پومپئو، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و وزیر خارجه فعلی این کشور) خوش بین باشد.
چرا که حتی به تدریج زمزمه هایی از واشنگتن بلند شد که نیت های پس پرده دعوت غربی ها برای مذاکره صلح شب جزیره کره و حتی صلح کره شمالی با آمریکا را نیز برملا کرد.
بطور مثال، برخی مقامات عالی‌رتبه کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا از جمله جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در این مدت ادعاهایی را درباره شیوه خلع سلاح کشورهایی همانند لیبی (کامل، قابل راستی‌آزمایی و برگشت‌ناپذیر) با قابلیت خارج کردن تسلیحات هسته‌ای، موشک ها و تسلیحات بیوشیمیایی برای کره شمالی نیز مطرح کردند.
آنها حتی فرمول هایی را برچیدن کامل تسلیحات هسته‌ای و موشکی کره شمالی و اقدام تقابلی احتمالی (آمریکا) پس از آن تعریف کرده‌اند که همگی تردیدهای پیونگ یانگ از نیت خیر واشنگتن را بیشتر کرد.
بولتون پیشتر در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود: 'اگر کره شمالی واقعاً می‌خواهد به وعده‌اش درباره متوقف کردن آزمایش‌های هسته‌ای عمل کند، باید تسلیحات هسته‌ای اش را به‌طور کامل برچیده و آن ها را به شرق ایالت تنسی در آمریکا منتقل کند'، جایی که وزارت انرژی آمریکا یک آزمایشگاه ملی و یک مجتمع تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارد.
پیشتر ترامپ نیز با اعلام اینکه بحران هسته ای کره شمالی فاصله زیادی تا حل شدن دارد، گفته بود که کره شمالی باید برنامه تسلیحات هسته ای اش را به طور دائم متوقف کند تا واشنگتن بتواند به این کشور امتیازاتی بدهد.
یک مقام آمریکایی دیگر نیز همزمان اعلام کرده بود تا زمانی که حکومت کره شمالی پیشرفت چشمگیری در روند خلع سلاح هسته‌ای خود نداشته باشد، ترامپ نیز تصمیمی برای لغو تحریم‌های اقتصادی علیه پیونگ‌یانگ اتخاذ نخواهد کرد.
این درحالی بود که رهبر کره شمالی نیز در درست همان ایام همچنان خوش باورانه طی سخنانی از تعلیق فعالیت های هسته ای و موشکی پیونگ یانگ سخن گفته بود.
البته در راستای همین مذاکرات صلح شبه جزیره کره و اظهارات ضد و نقیض مقامات امریکایی در باره آن، حوادث دیگری نیز در دو نقطه دیگر از خاورمیانه از جمله در ایران و سرزمین های اشغالی در حال رخ دادن بود که موجب شد رهبر کره شمالی با یک تعمق جدی تر در حوادث نسبت به آمریکایی ها بی اعتمادتر شود.
از جمله این رویدادها، اعلام تصمیم نهایی سه شبه شب گذشته ترامپ برای خروج کامل واشنگتن از توافق جامع قدرت های هسته ای جهان با ایران (برجام) و اعمال تحریم های شدیدتر علیه تهران بود، اقدامی که صداقت گفتار و و رفتار و نیز پایبندی آمریکا به تعهدات بین المللی اش را نه تنها نزد رهبر کره شمالی، بلکه افکار عمومی جهان کاملا زیر سوال برد.
چرا که کیم به خوبی شاهد بود به رغم آنکه نهادهای بین المللی بارها سعی کردند صداقت ادعای ملی ایرانیان را در حقوق حقه شان اثبات کنند و با انجام بازرسی های راستی آزمایی بر حقانیت مواضع ایران در برجام نیز صحه بگذارند، اما ناباورانه دید که رهبران جدید آمریکا همچنان با نادیده گرفتن این ضمانت های بین المللی براحتی نه تنها به آن قطعنامه های بین المللی بلکه به تعهدات رئیس جمهوری قبلی این کشور (باراک اوباما) نیز پشت پا زدند.
از سوی دیگر، تحولات در سرزمین های اشغالی و جنایت های چند روز اخیر صهیونیست ها برای انتقال غیر قانونی سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس نیز می تواند درس عبرتی دیگر برای کیم جونگ اون باشد تا بیش از این به ادعاهای صلح دوستی آمریکایی ها اطمینان نکند.
رهبران کره شمالی حتی این احتمال را نیز منتفی نمی دانند که دولت آمریکا بار دیگر نخواهد همچون دیگر توافقات بین المللی نظیر برجام و یا پیمان آب و هوایی جهان، از توافق جدیدی که با کره شمالی امضاء خواهد کرد، خارج نشود.
کیم جون اون در عین حال درس هایی را نیز از سرنوشت صدام حسین و معمر قذافی رهبران کشورهای عراق و لیبی آموخته است و به ویژه پس از آنکه طی چند روز اخیر شاهد خلف وعده های قبلی و اخیر همتای کره جنوبی و آمریکا بوده است تا به این نتیجه برسد که برخلاف امیدهای قبلی، دیگر نمی تواند به صلح واقعی در شبه جزیره کره چندان امیدوار باشد.
از آنجایی که کیم به راحتی شاهد است که همتایان کره جنوبی و آمریکا چگونه با برگزاری یک رزمایش در شبه جزیره کره به همین زودی حتی تازه ترین تعهدات خود را نقض کرده اند، تصمیم گرفت به راحتی تسلیم محض واشنگتن نشده و در تصمیات اخیرش در این خصوص تجدید نظر کند.
دولت کره جنوبی امروز براساس برنامه قبلی، یک رزمایش مشترک نظامی با آمریکا (مکس تُندَر 2018) در آب های این شبه جزیره برگزار کرده است، این اتفاق یعنی اینکه واشنگتن و سئول با همه مقدمه چینی ها برای انجام دیدارهای تاریخی برای صلح شبه جزیره کره، هیچ ارزشی حتی برای حرف های اخیر خودشان نیز قائل نیستند.
پس رویدادهای ناگوار و آموزنده بین المللی اخیر و بروز چند نشانه از خلف وعده های دیگر مقامات آمریکا در نفی حقوق کره ای ها و نیز پافشاری واشنگتن برای تداوم سیاست های تنش زایی در این شبه جزیره موجب شد تا معاون وزیر امور خارجه کره شمالی دیروز تهدید کند چنانچه پیونگ یانگ تحت فشار مجبور شود به صورت «یک طرفه» برنامه هسته ای خود را رها کند، در تصمیم خود برگزاری اجلاس تاریخی سران دو کشور بازنگری خواهد کرد.
بر اساس اطلاعیه ای که خبرگزاری مرکزی کره شمالی (کی سی ان ای) صادر کرد این مقام گفته است در این شرایط کره شمالی تمایلی به ادامه مذاکراتی که منجر به رها کردن زرادخانه هسته ای اش شود، ندارد.
این خبرگزاری همچنین با توجه به برگزاری رزمایش مکس تندر در این شبه جزیره با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که این رزمایش را در حالی که شبه جزیره کره در حال طی کردن فرایند صلح و خلع سلاح هسته ای است، موجب تحریک و افزایش تنش ها در منطقه می داند.
رزمایش نظامی مشترک هوایی آمریکا و کره جنوبی از روز جمعه آغاز شده و حدود 100 هواپیمای جنگی شامل هشت جنگنده F-22 رادار گریز، تعداد زیادی بمب افکن های B-52 و هواپیماهای F-15K را به خدمت گرفته است و طبق برنامه قرار است تا ۲۵ ماه مه (4 خرداد) ادامه یابد.
پیونگ یانگ هدف این رزمایش را تداوم ضدیت آمریکا و کره جنوبی با کره شمالی تلقی و آن را چالش جدی برای تحقق اعلامیه پانمونجوم و یک تحریک نظامی عمدی در برابر پیشرفت سیاسی مثبت در شبه جزیره کره ارزیابی کرد.
چرا که رهبران دو کره پیشتر در نخستین دیدار خود در 7 اردیبهشت در روستای مرزی پانمونجوم، در مورد «خلع سلاح کامل شبه جزیره کره» به توافق رسیده و موافقت کرده بودند «توافق متارکه جنگ به معاهده صلح تبدیل شود و هر اقدام خصمانه علیه یکدیگر را از این به بعد خاتمه دهند».
آنها با صدور بیانیه ای مترک موسوم به «بیانیه صلح پانمونجوم» موافقت کرده بودند که به «دوران خصم و اقدامات مسلحانه در آبهای دریای زرد خاتمه داده شده» و این آب ها به «آبهای صلح» تبدیل شود.
آنها همچنین قبول کرده بودند تا در سال جاری برای تبدیل آتش بس دیرینه میان خود به یک پیمان صلح تلاش کنند. دو کره در سال ۱۹۵۳ طی یک آتش بس به جنگ میان خود پایان دادند اما هرگز پیمان صلح امضا نکردند.
کیم جونگ اون حتی به 'مون جائه این' گفته بود که سایت هسته ای این کشور را تعطیل و آزمایش موشک های بالستیک و سلاح های هسته ای خود را پیش از نشست برنامه ریزی شده اش با ترامپ متوقف خواهد کرد.
پیونگ یانگ حتی جمعه گذشته اعلام کرده بود اقدامات فنی را برای برچیدن سایت هسته ای 'پیونگ ری' آغاز کرده و مراسم تعطیلی سایت نیز به صورت رسمی روزهای 23-25 ماه مه (2 تا 4 خرداد) با حضور خبرنگاران برگزار می شود.
البته لغو یکجانبه دیدار امروز وزیران دو کشور موجب شد تا سئول نسبت به آن انتقاد کرده و در عین حال ضمن اعلام پایبندی به بیانیه پانمونجوم مدعی شود که رزمایش مشترک سالانه آمریکا و کره جنوبی، تضادی با روح موافقت نامه امضا شده توسط رهبران دو کشور ندارد.
صرف نظر از آنچه که طی این مدت میان دو کره گذشت، آنچه بیش از همه حائز اهمیت است، رجزخوانی های مقامات آمریکا علیه کره شمالی بود که پیونگ یانگ آن ها را ناشی از عدم صداقت طرف آمریکایی ارزیابی کرد و در بیانیه فوق از واشنگتن خواست با پیونگ یانگ «صادقانه گفتگو کند» تا «پاسخ های مناسب» را نیز دریافت کند.
چرا که شواهد نشان می دهد که دولت آمریکا به رغم ادعای همیشگی اش، منفعت خود را در تداوم تنش فعلی در شبه جزیره کره می بیند و در صورت قبول شرایط واشنگتن از سوی پیونگ یانگ، همچنان قلدرمآبانه خواهد کوشید شرایط خاص خودش را به کره ای ها تحمیل کند.
بنابراین کره شمالی همچنان نسبت به تهدیدات آمریکا علیه موجودیت خود به شدت نگران است و طبیعی است پیش شرط هر گفت وگویی با طرف مقابل را تضمین پیمان‌نامه‌های امنیتی با واشنگتن و از طرف دیگر حتی حفظ توان هسته‌ای خود عنوان کند.
چرا که رهبران این کشور می دانند تجارب پیشین مذاکرات رهبران آمریکا با رهبران قبلی عراق و لیبی جملگی می توانند تجارب نگران کننده‌ای برای پیونگ یانگ باشند، پس آنها باید مذاکرات خود را تنها به شرط تضمین‌های امنیتی و حفظ توان هسته ای خود امکان پذیر بدانند. با توجه به این شرایط تا چه اندازه شکل‌گیری مذاکره میان آمریکا و کره شمالی را می‌توان عملی دانست؟
به همین دلیل هم بود که کیم گیو گوان، معاون وزیر خارجه کره شمالی حتی امروز (چهارشنبه) در بیانیه‌ای مطبوعاتی به‌صورت مشخص جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا را هدف انتقاد قرار داد و گفت: پیونگ‌یانگ هرگز برنامه هسته‌ای خود را در مقابل تجارت اقتصادی با آمریکا کنار نخواهد گذاشت.
بولتون حتی پیشتر در جایی، رعایت قاعده برخورد آمریکا با رهبران عراق و لیبی را بهترین شیوه برای تسلیم رهبر کره شمالی عنوان کرده بود.
به همین دلیل، این مقام کره شمالی در ادامه این بیانیه افزود: اگر دولت ترامپ از گذشته درس نگیرد و به توصیه‌های بولتون درباره روش خلع سلاح گوش کند، آینده روابط آمریکا ــ کره کاملاً مشخص است.
به‌گفته معاون وزیر خارجه کره شمالی این اظهارات نشان‌دهنده تمایل طرف آمریکایی برای انجام مذاکره نیست بلکه نشانه حرکت شیطانی برای تحمیل سرنوشت لیبی و عراق بر کشور کره شمالی است؛ کشورهایی که در نهایت به‌دلیل تسلیم در برابر قدرتهایی بزرگ سرنگون شدند.
بنابراین رهبر کره شمالی برای حفظ و تداوم این تجربه های تاریخی نظامی و سیاسی در زمینه تقابل با غرب که به راحتی نیز به دست نیامده است، چاره ای ندارد ضمن نشان دادن چراغ سبزهایی به طرف مقابل، در عین حال قاطعیت خود را نیز برای حفظ جایگاه خود برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای و موشکی در جهان به رخ بکشد.
چون او حدس می زد بعد از تکمیل دستاوردهای هسته ای و موشکی، براحتی می تواند با رفع نیاز احتمالی رئیس جمهوری آمریکا برای نیل به برخی اهداف در سیاست داخلی، به تدریج کشور خود را به سمت عضویت در باشگاه هسته ای جهان سوق دهد.
چون تا این مرحله می توان اذعان داشت که کیم جونگ اون با تاسی از اقدام قبلی پاکستان برای تبدیل به یک قدرت هسته ای در جهان، نه تنها خود را در سطح جهان به عنوان رهبر یک کشور مهم و قدرتمند جهانی معرفی کرده است، بلکه جایگاه خود را در کشورهای منطقه و به ویژه نزد افکار عمومی شبه جزیره کره بعد از احتمال وحدت دو کره حفظ می کند، زیرا احتمال وحدت دو کره در آینده با وجود تحرکات اخیز هنوز منتفی نیست.
گزارش:علی نصیری
آساق**1378**1663**
زیرا او این بار نیز ناباورانه تصمیم گرفت رزمایشی را که کره جنوبی و آمریکا در این شبه جزیره در حال برگزاری آن هستند، بهانه ای قرار دهد تا هم مذاکرات امروز هیات های بلند پایه سیاسی دو کره را لغو و هم برای دیدارش با ترامپ نیز پیش شرط جدی تعیین کند.
چون طبق برنامه قرار بود مقامات دو کره امروز با هدف گفت و گو در مورد چگونگی خلع سلاح شبه جزیره در روستای مرزی 'پانمونجوم' در مرز دو کره با هم مذاکره کنند.
این تصمیم کیم نیز بدان جهت ناباورانه بود که پیونگ یانگ طی یک ماه گذشته با خوش باوری تمام تلاش زیادی را برای همگرایی با سئول انجام داد و با اعلام اینکه همه برنامه های هسته ای و موشکی خود را کاملا کنار می گذارد، حتی به دعوت به آشتی دشمن همیشگی، یعنی واشنگتن نیز لبیک گفت.
از جمله اقداماتی که تاکنون برای 'روند صلح شبه جزیره کره' انجام گرفت، می توان به مذاکره دو هفته قبل رهبران دو کره در نقطه مرزی دو کره در کره جنوبی و نیز تعیین سنگاپور برای انجام دیدار تاریخی رهبران آمریکا و کره شمالی برای 12 ژوئن برابر با 22 خرداد اشاره کرد.
این روند مذاکرات صلح شبه جزیره کره ظاهرا می رفت تا سیر طبیعی خود را برای نیل به هدف تاریخی طی کند، روندی که از سوی دولت های رقیب آمریکا همچون چین و روسیه نیز مورد تایید قرار گرفته بود.
رهبر کره شمالی برای اثبات خوش نیتی خود در مذاکره با همتای کره جنوبی و به ویژه مذاکره احتمالی با همتای آمریکایی اش، حتی از ادعای همیشگی برای خروج 28 هزار نیروی آمریکایی از کره جنوبی نیز عقب نشینی کرده بود.
اما روند یک سویه تحولات در این شبه جزیره به او آموخت تا با چندین عامل کنار هم به این نتیجه برسد که نمی تواند چندان به وعده های توخالی طرف مقابل (به ویژه دیدار مقدماتی ماه قبل خود با مایک پومپئو، رئیس سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) و وزیر خارجه فعلی این کشور) خوش بین باشد.
چرا که حتی به تدریج زمزمه هایی از واشنگتن بلند شد که نیت های پس پرده دعوت غربی ها برای مذاکره صلح شب جزیره کره و حتی صلح کره شمالی با آمریکا را نیز برملا کرد.
بطور مثال، برخی مقامات عالی‌رتبه کاخ سفید و وزارت خارجه آمریکا از جمله جان بولتون، مشاور امنیت ملی کاخ سفید در این مدت ادعاهایی را درباره شیوه خلع سلاح کشورهایی همانند لیبی (کامل، قابل راستی‌آزمایی و برگشت‌ناپذیر) با قابلیت خارج کردن تسلیحات هسته‌ای، موشک ها و تسلیحات بیوشیمیایی برای کره شمالی نیز مطرح کردند.
آنها حتی فرمول هایی را برچیدن کامل تسلیحات هسته‌ای و موشکی کره شمالی و اقدام تقابلی احتمالی (آمریکا) پس از آن تعریف کرده‌اند که همگی تردیدهای پیونگ یانگ از نیت خیر واشنگتن را بیشتر کرد.
بولتون پیشتر در یک مصاحبه تلویزیونی گفته بود: 'اگر کره شمالی واقعاً می‌خواهد به وعده‌اش درباره متوقف کردن آزمایش‌های هسته‌ای عمل کند، باید تسلیحات هسته‌ای اش را به‌طور کامل برچیده و آن ها را به شرق ایالت تنسی در آمریکا منتقل کند'، جایی که وزارت انرژی آمریکا یک آزمایشگاه ملی و یک مجتمع تسلیحات هسته‌ای در اختیار دارد.
پیشتر ترامپ نیز با اعلام اینکه بحران هسته ای کره شمالی فاصله زیادی تا حل شدن دارد، گفته بود که کره شمالی باید برنامه تسلیحات هسته ای اش را به طور دائم متوقف کند تا واشنگتن بتواند به این کشور امتیازاتی بدهد.
یک مقام آمریکایی دیگر نیز همزمان اعلام کرده بود تا زمانی که حکومت کره شمالی پیشرفت چشمگیری در روند خلع سلاح هسته‌ای خود نداشته باشد، ترامپ نیز تصمیمی برای لغو تحریم‌های اقتصادی علیه پیونگ‌یانگ اتخاذ نخواهد کرد.
این درحالی بود که رهبر کره شمالی نیز در درست همان ایام همچنان خوش باورانه طی سخنانی از تعلیق فعالیت های هسته ای و موشکی پیونگ یانگ سخن گفته بود.
البته در راستای همین مذاکرات صلح شبه جزیره کره و اظهارات ضد و نقیض مقامات امریکایی در باره آن، حوادث دیگری نیز در دو نقطه دیگر از خاورمیانه از جمله در ایران و سرزمین های اشغالی در حال رخ دادن بود که موجب شد رهبر کره شمالی با یک تعمق جدی تر در حوادث نسبت به آمریکایی ها بی اعتمادتر شود.
از جمله این رویدادها، اعلام تصمیم نهایی سه شبه شب گذشته ترامپ برای خروج کامل واشنگتن از توافق جامع قدرت های هسته ای جهان با ایران (برجام) و اعمال تحریم های شدیدتر علیه تهران بود، اقدامی که صداقت گفتار و و رفتار و نیز پایبندی آمریکا به تعهدات بین المللی اش را نه تنها نزد رهبر کره شمالی، بلکه افکار عمومی جهان کاملا زیر سوال برد.
چرا که کیم به خوبی شاهد بود به رغم آنکه نهادهای بین المللی بارها سعی کردند صداقت ادعای ملی ایرانیان را در حقوق حقه شان اثبات کنند و با انجام بازرسی های راستی آزمایی بر حقانیت مواضع ایران در برجام نیز صحه بگذارند، اما ناباورانه دید که رهبران جدید آمریکا همچنان با نادیده گرفتن این ضمانت های بین المللی براحتی نه تنها به آن قطعنامه های بین المللی بلکه به تعهدات رئیس جمهوری قبلی این کشور (باراک اوباما) نیز پشت پا زدند.
از سوی دیگر، تحولات در سرزمین های اشغالی و جنایت های چند روز اخیر صهیونیست ها برای انتقال غیر قانونی سفارت آمریکا از تل آویو به بیت المقدس نیز می تواند درس عبرتی دیگر برای کیم جونگ اون باشد تا بیش از این به ادعاهای صلح دوستی آمریکایی ها اطمینان نکند.
رهبران کره شمالی حتی این احتمال را نیز منتفی نمی دانند که دولت آمریکا بار دیگر نخواهد همچون دیگر توافقات بین المللی نظیر برجام و یا پیمان آب و هوایی جهان، از توافق جدیدی که با کره شمالی امضاء خواهد کرد، خارج نشود.
کیم جون اون در عین حال درس هایی را نیز از سرنوشت صدام حسین و معمر قذافی رهبران کشورهای عراق و لیبی آموخته است و به ویژه پس از آنکه طی چند روز اخیر شاهد خلف وعده های قبلی و اخیر همتای کره جنوبی و آمریکا بوده است تا به این نتیجه برسد که برخلاف امیدهای قبلی، دیگر نمی تواند به صلح واقعی در شبه جزیره کره چندان امیدوار باشد.
از آنجایی که کیم به راحتی شاهد است که همتایان کره جنوبی و آمریکا چگونه با برگزاری یک رزمایش در شبه جزیره کره به همین زودی حتی تازه ترین تعهدات خود را نقض کرده اند، تصمیم گرفت به راحتی تسلیم محض واشنگتن نشده و در تصمیات اخیرش در این خصوص تجدید نظر کند.
دولت کره جنوبی امروز براساس برنامه قبلی، یک رزمایش مشترک نظامی با آمریکا (مکس تُندَر 2018) در آب های این شبه جزیره برگزار کرده است، این اتفاق یعنی اینکه واشنگتن و سئول با همه مقدمه چینی ها برای انجام دیدارهای تاریخی برای صلح شبه جزیره کره، هیچ ارزشی حتی برای حرف های اخیر خودشان نیز قائل نیستند.
پس رویدادهای ناگوار و آموزنده بین المللی اخیر و بروز چند نشانه از خلف وعده های دیگر مقامات آمریکا در نفی حقوق کره ای ها و نیز پافشاری واشنگتن برای تداوم سیاست های تنش زایی در این شبه جزیره موجب شد تا معاون وزیر امور خارجه کره شمالی دیروز تهدید کند چنانچه پیونگ یانگ تحت فشار مجبور شود به صورت «یک طرفه» برنامه هسته ای خود را رها کند، در تصمیم خود برگزاری اجلاس تاریخی سران دو کشور بازنگری خواهد کرد.
بر اساس اطلاعیه ای که خبرگزاری مرکزی کره شمالی (کی سی ان ای) صادر کرد این مقام گفته است در این شرایط کره شمالی تمایلی به ادامه مذاکراتی که منجر به رها کردن زرادخانه هسته ای اش شود، ندارد.
این خبرگزاری همچنین با توجه به برگزاری رزمایش مکس تندر در این شبه جزیره با انتشار بیانیه ای اعلام کرد که این رزمایش را در حالی که شبه جزیره کره در حال طی کردن فرایند صلح و خلع سلاح هسته ای است، موجب تحریک و افزایش تنش ها در منطقه می داند.
رزمایش نظامی مشترک هوایی آمریکا و کره جنوبی از روز جمعه آغاز شده و حدود 100 هواپیمای جنگی شامل هشت جنگنده F-22 رادار گریز، تعداد زیادی بمب افکن های B-52 و هواپیماهای F-15K را به خدمت گرفته است و طبق برنامه قرار است تا ۲۵ ماه مه (4 خرداد) ادامه یابد.
پیونگ یانگ هدف این رزمایش را تداوم ضدیت آمریکا و کره جنوبی با کره شمالی تلقی و آن را چالش جدی برای تحقق اعلامیه پانمونجوم و یک تحریک نظامی عمدی در برابر پیشرفت سیاسی مثبت در شبه جزیره کره ارزیابی کرد.
چرا که رهبران دو کره پیشتر در نخستین دیدار خود در 7 اردیبهشت در روستای مرزی پانمونجوم، در مورد «خلع سلاح کامل شبه جزیره کره» به توافق رسیده و موافقت کرده بودند «توافق متارکه جنگ به معاهده صلح تبدیل شود و هر اقدام خصمانه علیه یکدیگر را از این به بعد خاتمه دهند».
آنها با صدور بیانیه ای مترک موسوم به «بیانیه صلح پانمونجوم» موافقت کرده بودند که به «دوران خصم و اقدامات مسلحانه در آبهای دریای زرد خاتمه داده شده» و این آب ها به «آبهای صلح» تبدیل شود.
آنها همچنین قبول کرده بودند تا در سال جاری برای تبدیل آتش بس دیرینه میان خود به یک پیمان صلح تلاش کنند. دو کره در سال ۱۹۵۳ طی یک آتش بس به جنگ میان خود پایان دادند اما هرگز پیمان صلح امضا نکردند.
کیم جونگ اون حتی به 'مون جائه این' گفته بود که سایت هسته ای این کشور را تعطیل و آزمایش موشک های بالستیک و سلاح های هسته ای خود را پیش از نشست برنامه ریزی شده اش با ترامپ متوقف خواهد کرد.
پیونگ یانگ حتی جمعه گذشته اعلام کرده بود اقدامات فنی را برای برچیدن سایت هسته ای 'پیونگ ری' آغاز کرده و مراسم تعطیلی سایت نیز به صورت رسمی روزهای 23-25 ماه مه (2 تا 4 خرداد) با حضور خبرنگاران برگزار می شود.
البته لغو یکجانبه دیدار امروز وزیران دو کشور موجب شد تا سئول نسبت به آن انتقاد کرده و در عین حال ضمن اعلام پایبندی به بیانیه پانمونجوم مدعی شود که رزمایش مشترک سالانه آمریکا و کره جنوبی، تضادی با روح موافقت نامه امضا شده توسط رهبران دو کشور ندارد.
صرف نظر از آنچه که طی این مدت میان دو کره گذشت، آنچه بیش از همه حائز اهمیت است، رجزخوانی های مقامات آمریکا علیه کره شمالی بود که پیونگ یانگ آن ها را ناشی از عدم صداقت طرف آمریکایی ارزیابی کرد و در بیانیه فوق از واشنگتن خواست با پیونگ یانگ «صادقانه گفتگو کند» تا «پاسخ های مناسب» را نیز دریافت کند.
چرا که شواهد نشان می دهد که دولت آمریکا به رغم ادعای همیشگی اش، منفعت خود را در تداوم تنش فعلی در شبه جزیره کره می بیند و در صورت قبول شرایط واشنگتن از سوی پیونگ یانگ، همچنان قلدرمآبانه خواهد کوشید شرایط خاص خودش را به کره ای ها تحمیل کند.
بنابراین کره شمالی همچنان نسبت به تهدیدات آمریکا علیه موجودیت خود به شدت نگران است و طبیعی است پیش شرط هر گفت وگویی با طرف مقابل را تضمین پیمان‌نامه‌های امنیتی با واشنگتن و از طرف دیگر حتی حفظ توان هسته‌ای خود عنوان کند.
چرا که رهبران این کشور می دانند تجارب پیشین مذاکرات رهبران آمریکا با رهبران قبلی عراق و لیبی جملگی می توانند تجارب نگران کننده‌ای برای پیونگ یانگ باشند، پس آنها باید مذاکرات خود را تنها به شرط تضمین‌های امنیتی و حفظ توان هسته ای خود امکان پذیر بدانند. با توجه به این شرایط تا چه اندازه شکل‌گیری مذاکره میان آمریکا و کره شمالی را می‌توان عملی دانست؟
به همین دلیل هم بود که کیم گیو گوان، معاون وزیر خارجه کره شمالی حتی امروز (چهارشنبه) در بیانیه‌ای مطبوعاتی به‌صورت مشخص جان بولتون، مشاور امنیت ملی آمریکا را هدف انتقاد قرار داد و گفت: پیونگ‌یانگ هرگز برنامه هسته‌ای خود را در مقابل تجارت اقتصادی با آمریکا کنار نخواهد گذاشت.
بولتون حتی پیشتر در جایی، رعایت قاعده برخورد آمریکا با رهبران عراق و لیبی را بهترین شیوه برای تسلیم رهبر کره شمالی عنوان کرده بود.
به همین دلیل، این مقام کره شمالی در ادامه این بیانیه افزود: اگر دولت ترامپ از گذشته درس نگیرد و به توصیه‌های بولتون درباره روش خلع سلاح گوش کند، آینده روابط آمریکا ــ کره کاملاً مشخص است.
به‌گفته معاون وزیر خارجه کره شمالی این اظهارات نشان‌دهنده تمایل طرف آمریکایی برای انجام مذاکره نیست بلکه نشانه حرکت شیطانی برای تحمیل سرنوشت لیبی و عراق بر کشور کره شمالی است؛ کشورهایی که در نهایت به‌دلیل تسلیم در برابر قدرتهایی بزرگ سرنگون شدند.
بنابراین رهبر کره شمالی برای حفظ و تداوم این تجربه های تاریخی نظامی و سیاسی در زمینه تقابل با غرب که به راحتی نیز به دست نیامده است، چاره ای ندارد ضمن نشان دادن چراغ سبزهایی به طرف مقابل، در عین حال قاطعیت خود را نیز برای حفظ جایگاه خود برای تبدیل شدن به یک قدرت هسته ای و موشکی در جهان به رخ بکشد.
چون او حدس می زد بعد از تکمیل دستاوردهای هسته ای و موشکی، براحتی می تواند با رفع نیاز احتمالی رئیس جمهوری آمریکا برای نیل به برخی اهداف در سیاست داخلی، به تدریج کشور خود را به سمت عضویت در باشگاه هسته ای جهان سوق دهد.
چون تا این مرحله می توان اذعان داشت که کیم جونگ اون با تاسی از اقدام قبلی پاکستان برای تبدیل به یک قدرت هسته ای در جهان، نه تنها خود را در سطح جهان به عنوان رهبر یک کشور مهم و قدرتمند جهانی معرفی کرده است، بلکه جایگاه خود را در کشورهای منطقه و به ویژه نزد افکار عمومی شبه جزیره کره بعد از احتمال وحدت دو کره حفظ می کند، زیرا احتمال وحدت دو کره در آینده با وجود تحرکات اخیز هنوز منتفی نیست.
گزارش:علی نصیری
آساق**1378**1663**
اخبار مرتبط هم گروه - (آفریقا)
