دهن کجی حوزه هنری به وزارت ارشاد ؛ تشخیص خانوادگی بودن یا نبودن فیلم‌ها !

عصر ایران ؛ نهال موسوی - روز سه‌شنبه (24 مهر) کانون کارگردانان سینمای ایران اعتراض خود را در بیانیه‌ای به تحریم فیلم "عرق سرد" از سوی حوزه هنری اعلام کرد و در آن بیانیه ذکر کرد: « توقیف خودسرانه فیلم "عرق سرد" در سالن های تحت پوشش حوزه هنری بار دیگر نشان دهنده عدم تمکین این نهاد به قانون و بی‌احترامی به پروانه نمایش صادر شده از سوی سازمان سینمایی است [...] از سوی دیگر شاهد هستیم که حوزه هنری پا را از قانون فراتر گذاشته و اقدام به تشکیل شورای پروانه نمایش موازی برای سانسور مجدد آثار هنرمندان بعد از پروانه نمایش ارشاد کرده است، به طوری که نسخه‌های نمایش برخی فیلم‌ها در سالن‌های تحت پوشش حوزه هنری با سایر سینماها تفاوت دارد.»

در پی این بیانیه یک روز بعد یزدان عشیری مدیر روابط عمومی سازمان سینمایی حوزه هنری در گفتگویی با باشگاه خبرنگاران جوان اظهار داشت: « زمانی که فیلم ماهورا، تنگه ابوقریب و مغزهای کوچک زنگ زده برای نمایش وجود دارند، اولویت ما این فیلم ها هستند و ما طبق سیاست های خودمان که ارزش های خانوادگی است؛ این فیلم را خانوادگی نمی دانیم و طبیعی است که بتوانیم حق انتخاب داشته باشیم.»

در این میان چند نکته حائز اهمیت وجود دارد :

1 - چرا باید حوزه هنری خودسرانه اقدام به تحریم و یا توقیف نمایش یک فیلم بگیرد؟ مگر غیر از وزارت ارشاد نهاد دیگری هم حق تصمیم گیری درباره مجوز نمایش یک فیلم را دارد؟ بر اساس قانون تنها مرجع صدور مجوز نمایش یک فیلم یا عدم آن وزارت ارشاد است. آیا این اقدام حوزه هنری قانون شکنی نیست؟


2 - این اقدام شورای پروانه نمایش موازی و سانسور مجدد فیلم‌ها بعد از صدور پروانه نمایش وزارت ارشاد دیگر واقعا نوبر است، فیلمسازان تا همین الان هم همواره از حذف بخشی یا اصلاحیه‌هایی که به فیلمشان وارد می شود به اندازه کافی شاکی هستند، حال حوزه هنری هم به دلیل سالنهای زیادی که در اختیار دارد (بیش از 100 سالن) این حق را برای خود قائل شده است که در ساختار فیلم‌ها دخالت کند. باز باید پرسید بر اساس چه قانونی؟

3 - اعلام اینکه "عرق سرد" را فیلمی خانوادگی نمی دانیم هم باز جای تامل دارد آیا در حوزه هنری شورایی جهت سنجش خانوادگی بودن یا نبودن فیلم‌ها وجود دارد، یا فقط نظر یک شخص تکلیف چنین مهمی را مشخص می کند؟ آیا برای خانوادگی بودن فیلم‌ها معیارهای خاصی یا آئین نامه‌ای دارند؟ اگر چنین است لطفا آنرا منتشر کنند تا حداقل دست اندرکاران سینما در جریان امر قرار گیرند.

4 - اگر خانوادگی بودن چنین مولفه مهمی در اکران فیلم‌ها در سینماهای زیر نظر حوزه است، این پرسش مطرح می شود بسیاری فیلم‌ها وجود داشته که به شهادت بسیاری از والدین نباید با فرزندان زیر 12 سالشان به تماشای آن فیلم می‌رفتند ولی در سینماهای حوزه هنری نمایش داده شده‌اند و فروش خوبی هم داشته‌اند ولی آنزمان هیچ‌ حرفی از خانوادگی بودن و غیر خانوادگی بودن به میان نیامد!

5 - بهتر است شرایط اکران به شکل عادلانه برای تمام فیلم‌ها مهیا باشد، قطعا خانواده‌ها بعد از دیدن فیلم بهترین قاضی درباره خانوادگی بودن هر فیلمی هستند. (طبیعتا فیلم‌های با مجوز وزارت ارشاد منظور است نه هر فیلمی)

6 - بر اساس قانون هیچ نهاد و یا فرد دولتی و غیر دولتی مجاز نیست که در مسیر نمایش عمومی فیلم‌هایی که مجوز رسمی و قانونی نمایش در کلیه سینماهای کشور را دارند ، مانعی ایجاد کند، ولی گویا حوزه هنری بیشتر از توجه به قوانین به سمت و سوهای سیاسی و ... پایبند است.



7 - چنان که در نوشتار دیگری هم ذکر کرده بودم باید به مدیران حوزه هنری یادآوری کرد: فیلم سینمایی محصول سرمایه، زحمت و هنر مجموعه‌ای متنوع از فعالان حوزه سینماست که از سرمایه‌گذاران، هنرمندان و حتی عواملی چون مسؤول پذیرایی، حمل و نقل و ... را شامل می شود. دریغ کردن امکان نمایش یک فیلم به ضرر تمام این افراد است.

8 - چنین اقداماتی جز بی اعتمادی و مشوش کردن مخاطب نتیجه‌ای به دنبال ندارد و در این میان مردم همواره راه خود را پیدا می کنند اما اقدامات سلیقه‌ای یا غیر سینمای در تاریخ سینمای این کشور خمیشه بیاد خواهند مانند تعطیل کردن خانه سینما در دولت احمدی نژاد یا توقیف بسیاری از فیلم‌ها که بعدتر مجوز نمایش گرفتند و ...

9 - بی تعارف باید گفت در عصر حاضر چنین اقداماتی فقط نشانگر عقب بودن حوزه هنری از جریان زمانه است، به زودی این فیلم به نمایش خانگی راه پیدا کرده ( به دلیل مجوز وزارت ارشاد) و مخاطب امکان دیدن آنرا در بهترین شرایط پیدا می‌کند، پس عمل حوزه هنری اقدامی بی تاثیر در زمانه ای است که به عصر انجار ارتباطات لقب گرفته و تنها دست‌آورد آن ایجاد فضای اغتشاش و التهاب در درون خانواده سینمای کشور است.

10 - در انتها از منظری دیگر و ساده‌تر باید گفت در سالی که حمایت از کالای ایرانی اولویت امور است آیا این اقدام حوزه هنری در تضاد با حمایت از یک کالای فرهنگی ایرانی محسوب نمی‌شود؟