/صدای دانشجویان دانشگاه شریف در ایسنا/

آرزوهای که در باتلاق شعار و وعده‌های واهی در حال غرق شدن است + فیلم

"روز دانشجو" یک عنوان یا یک روز مشخص نیست تا وسیله‌ای برای شوی تبلیغاتی عده‌ای از سیاستمداران در دانشگاه‌ها باشد که تربیون دست بگیرند و با نمایش چهره‌ای مردمی، خودشان را تافته‌ جدابافته از مسئولان دیگر بدانند و دیگری را عامل اصلی مشکلات و چالش‌های جامعه خطاب کنند، باید بپذیریم که دانشجویان همیشه و همه روز هوشیار، آگاه،‌ تحلیل‌گر و با بینش عمیق هستند. می‌بینند، می‌پرسند، مطالبه می‌کنند و آرزوهای خود را فریاد می‌زنند. آرزو و مطالباتی که به نظر می‌رسد اگر مسولان کشور بازهم آنها را نشنوند و یا به آن توجه نکنند در باتلاق شعار و حرف صرف، غرق خواهند شد.

به گزارش ایسنا، ثبت روزی به نام دانشجو به این معنی نیست که دانشجویان فقط یک مرکز توجه باشند و برنامه‌های مختلف بزرگداشت مقام دانشجو را به این روز یا ماه "آذر" ختم شوند. روز دانشجو به ما یادآوری می‌کند که اهمیت، جایگاه، نقشِ آینده‌ساز دانشجویان را بیش از سایر گروه‌های جامعه مورد توجه قرار بدهیم. روز دانشجو می‌گوید باید دانشجو را شناخت، به توانایی‌هایش پی‌برد و زمینه‌های اثرگذاری وی را در جامعه آماده کرد. پیام روز دانشجو این است که به دانشجویان به عنوان چشم و گوش جامعه که آینده در دست آنها است توجه شود؛ کسانی که متعلق به آینده هستند و آینده نیز متعلق به آنها است و چنین افرادی با داشتن توانمندی، پشتوانه علمی و کوله‌باری از علوم و فنون متنوع، می‌توانند برای اداره آگاهانه و برنامه‌ریزی شده جامعه تصمیم بگیرند. بدیهی است جامعه‌ای که در آن علم، فهم و محاسبه دقیق مورد توجه باشد، جامعه‌ای شکوفا و پیشرو خواهد بود.

"روز دانشجو" یک عنوان یا یک روز مشخص نیست تا وسیله‌ای برای شوی تبلیغاتی عده‌ای از سیاستمداران در دانشگاه‌ها باشد که تربیون دست بگیرند و با نمایش چهره‌ای مردمی، خودشان را تافته‌ جدابافته از مسئولان دیگر بدانند و دیگری را عامل اصلی مشکلات و چالش‌های جامعه خطاب کنند، باید بپذیریم که دانشجویان همیشه و همه روز هوشیار، آگاه،‌ تحلیل‌گر و با بینش عمیق هستند. می‌بینند، می‌پرسند، مطالبه می‌کنند و آرزوهای خود را فریاد می‌زنند. آرزو و مطالباتی که به نظر می‌رسد اگر مسولان کشور بازهم آنها را نشنوند و یا به آن توجه نکنند در باتلاق شعار و حرف صرف، غرق خواهند شد.

به همین منظور خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا) به عنوان تنها خبرگزاری با هویت دانشجویی که رسالت اصلی آن تبیین نقش دانشگاهیان در توسعه فضای رسانه‌ای کشور و ارتقای آگاهی‌های علمی، فرهنگی، سیاسی، اجتماعی، اقتصادی، هنری و صنفی با نگاهی دانشگاهی و دانشجویی و شکل‌دهی حلقه واسط بین مسئولان، نخبگان و مردم بوده است؛ به منظور بیان دیدگاه‌ها و مطالبات دانشجویان به میان دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف برترین دانشگاه تخصصی کشور در حوزه علوم فنی و مهندسی رفته و با دانشجویان دوره‌های مختلف گفت‌وگو کرده است که ماحصل آن را در زیر می‌خوانید.

تفاوت دانشگاه شریف با سایر دانشگاه‌ها

در همین راستا یک دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه صنعتی شریف با اشاره به اینکه تحصیل در این دانشگاه مزیت چندانی در تامین آینده دانشجویان ندارد به ایسنا، گفت: یکی از تفاوت‌های تحصیل در دانشگاه شریف با دانشگاه‌های دیگر وجود جو صمیمی بین دانشجویان و اساتید برای انجام فعالیت‌های آموزشی و پژوهشی است؛ بطوریکه این فضا یک سری مزیت‌هایی را در فرآیند تحصیل، پژوهش و پروژه‌های عملی دانشجویان ایجاد می کند و احساس بسیار خوبی برای دانشجویان فراهم می‌کند که بر اساس آن همه در کنار هم قرار دارند و فارغ از درس‌ها و گرایش‌های مختلف برای رسیدن به یک هدف مشترک تلاش می‌کنند.

تحصیل در شریف آینده شغلی را تضمن نمی‌کند

وی در ادامه خاطرنشان کرد: در شرایط فعلی اینگونه نیست که ما بگوییم چون دانشجوی دانشگاه شریف هستیم پس آینده شغلی ما نیز تضمین شده است. آنچه که به نظر من برای پیدا کردن شغل اهمیت دارد تجربه کار پژوهشی و عملی دانشجو می‌باشد. بنابراین دانشجویان باید در کنار تحصیل در دانشگاه به دنبال فعالیت‌های عملی و پژوهشی نیز باشند و برای انجام این فعالیت‌ها از امکانات دانشگاه استفاده کنند.

این دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف یادآور شد: به طور کلی بحث "اشتغال" یکی از اصلی‌ترین نگرانی‌های دانشجویان امروز در ایران است و دانشجویان انتظار دارند تجربیاتی که حین تحصیل خود به دست می‌آورند را بعد از فارغ التحصیلی نیز بتوانند در قالب یک کار عملی به سرانجام برسانند. البته با توجه به اینکه  بسیاری از مطالب در دانشگاه به طور محض آموزش داده می‌شود و ممکن است دانشجویان توانمندی عملی کردن این آموزش‌ها را نداشته باشند. لازم است در کنار آموزش‌های اصلی مهارت‌هایی نیز به دانشجویان ارائه شود.

چرا فارغ‌التحصیلان شریف بیشتر مهاجرت می‌کنند

 این دانشجوی دانشگاه شریف در خصوص علل مهاجرت دانشجویان نخبه این دانشگاه خاطرنشان کرد: یکی از دلایل بی رغبتی این است که صنعت در کشور ما یا به اندازه کافی قوی نیست و یا ارتباط لازم بین دانشگاه و صنعت وجود ندارد تا دانشجویان بعد از ادامه تحصیل بتوانند در این صنعت وارد بازار کار شوند. به همین جهت ضعف این ارتباط موجب شده است که بسیاری از دانشجویان از همان ابتدای ورود به دانشگاه صنعتی شریف به دنبال پذیرش در یکی از دانشگاه‌های برتر باشد، چرا که یافتن شغل مناسب برای دانشجویان دانشگاه شریف در کشورهای دیگر بسیار راحت‌تر است.

به گفته وی، اگرچه طی سال‌های اخیر به دلیل ایجاد شرکت‌های دانش بنیان میزان ارتباط صنعت با دانشگاه بسیار بهبود یافته است و کارهای پژوهشی بهتری بین دانشگاه و صنعت صورت می‌گیرد ولی همچنان اصلی‌ترین مشکل در حال حاضر اشتغال است. چون دانشجو به راحتی نمی‌تواند وارد بازار کار و صنعت شود و از طرفی در کشورهای دیگر از فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف استقبال می‌شود و آنها به راحتی وارد بازار کار شوند در نتیجه ترجیح می‌دهند از کشور مهاجرت کنند.

نگرانی دانشجویان رشته‌های مهندسی

در ادامه یکی دیگر از دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف در گفت‌وگو با ایسنا، به مهمترین نگرانی دانشجویان امروز اشاره کرد و افزود: به نظر من مهمترین نگرانی دانشجویان به خصوص در رشته‌های مهندسی، "اشتغال" آنها باشد. چون رشته‌های مهندسی به ویژه عمران بازار کار نامناسبی دارند و اغلب فارغ التحصیلان این رشته‌ها تلاش دارند به منظور کسب موقعیت شغلی برتر از ایران مهاجرت کنند.

وی در ادامه تصریح کرد: به دلیل همین دغدغه‌های اشتغال، بسیاری از فارغ التحصیلان دانشگاه شریف از همان ابتدای ورود به دانشگاه تلاش دارند به تقویت زبان انگلیسی خود پرداخته و در رشته مورد تحصیل خود فعالیت‌های پژوهشی انجام دهند تا برای پذیرش در دانشگاه‌های دیگر با مشکل مواجه نشوند.

فارغ‌التحصیلان شریف بیشترین خروجی نخبگان از کشور

این دانشجو یادآور شد به نظر می‌آید آمار بیشترین خروج نخبگان در اختیار فارغ التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف باشد. اگرچه خروج نخبگان فقط به این دانشگاه محدود نمی‌شود و این معضل در سایر دانشگاه‌های دیگر هم وجود دارد اما با توجه به اینکه زمینه اشتغال و ادامه تحصیل فارغ التحصیلان این دانشگاه در کشورهای دیگر وجود دارد به همین دلیل بسیاری از دانشجویان تلاش دارند از کشورهای دیگر پذیرش بگیرند.

حضور کمرنگ دانشجویان شریف در فعالیت‌های سیاسی

وی به علل بی رغبتی دانشجویان به‌ویژه دانشجویان شریف برای حضور در فعالیت‌های سیاسی و اجتماعی نیز گفت: فکر می‌کنم یکی از دلایل بی رغبتی این است که فضای دانشگاه صنعتی شریف بیشتر فضای علمی و آموزشی است و به همین دلیل فرصت کمتری برای حضور در سایر فعالیت‌ها دارند اما این فضا در دانشگاه‌های دیگر نظیر تهران و امیرکبیر بیشتر است و ما همواره شاهد فعالیت‌های سیاسی دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی این دانشگاه‌ها هستیم.

این دانشجوی کارشناسی ارشد عمران خاطرنشان کرد: از مهمترین خواسته‌های من از مسئولان این است که فضایی را فراهم کنند تا دانشجویی که فارغ التحصیل می‌شود دیگر دغدغه اشتغال را نداشته باشد و این شرایط باید برای فارغ التحصیلان دانشگاه‌های برتر کشور نظیر شریف بیشتر فراهم باشد. چرا که واقعا دانش آموختگان این دانشگاه افراد نخبه‌ای در رشته‌های مهندسی و فنی هستند.

در ادامه یکی از دانشجویان کارشناسی ارشد مهندسی معدن دانشگاه شریف در گفت‌وگو با ایسنا، خاطرنشان کرد: دانشجویان این دانشگاه در ترم‌های اول ورود به دانشگاه ممکن است احساس غرور و برتری داشته باشند اما بعد از چند ترم به این نتیجه می‌رسند که تحصیل در این دانشگاه فرقی با سایر دانشگاه‌های دیگر ندارد اگرچه ممکن است در این دانشگاه یک سری امکانات آموزشی و پژوهشی بیشتری وجود داشته باشد اما به طور کلی هیچ تفاوتی در بازار کار فارغ التحصیلان این دانشگاه با سایر دانشگاه‌های دیگر وجود ندارد.

انتظار نداشته باشیم فارغ التحصیل شریف بیکار بماند اما مهاجرت نکند

وی در ادامه گفت:  وضعیت بازار کار برای دانشجویان دانشگاه شریف بسیار نامناسب است و این معضل موجب شده است بسیاری از دانشجویان سرخورده شده و یا از کشور مهاجرت کنند. ما نمی‌توانیم از دانشجویی که زندگی خود را وقف تحصیل و آموزش در بهترین دانشگاه کشور کرده است انتظار داشته باشیم در کشور بماند و مهاجرت نکند. چرا که اگر شرایط کاری هم برای دانشجویان این دانشگاه در کشور وجود داشته باشد سطح درآمد به اندازه‌ای پایین است که نمی‌تواند نیازهای زندگی آنان را تامین کند. ضمن اینکه ما به این نتیجه رسیدیم  که برای موفق شدن و تاثیرگذار بودن در ایران باید به فرد یا افرادی وصل بود.

این دانشجوی دانشگاه شریف گفت:‌ متاسفانه دانشجویان دانشگاه شریف فقط زحمت کشیدند و زندگی خود را وقف تحصیل کردند، در حالی که زمینه‌ای برای رشد این افراد در کشور وجود ندارد و شرایط امروز کشور به گونه‌ای است که حضور در این سیستم فقط موجب تلف شدن عمر و جوانی افراد می‌شود و حتی تحصیل در برترین دانشگاه کشور نمی‌تواند آینده شغلی تو را تضمین کند و نهایت کاری که دانشجویان می‌توانند انجام بدهند این است که آموزش‌های جانبی در دوره‌های مختلف نظیر دبیرستان ارائه بدهند.

نخبگان شریف رها شده‌اند

وی تاکید کرد: واقعا ظرفیتی در دانشگاه شریف وجود دارد که می‌تواند زمینه‌های پیشرفت کشور را فراهم کند و اگر استفاده درستی از این ظرفیت‌ها صورت بگیرد وضعیت جامعه به این شکل نخواهد بود، این در حالی است که این نخبگان به حال خود رها شده‌اند و بسیاری از دانشجویان صنعتی شریف افسرده و نگران آینده خود هستند.

این دانشجوی دوره کارشناسی صنعتی شریف در خصوص فضای نقد و آزاداندیشی در دانشگاه شریف نیز خاطر نشان کرد: به نظر من این فضا در دانشگاه شریف تفاوتی با دانشگاه‌های دیگر ندارد. اگرچه فضای مطلوبی از لحاظ بیان نقد دانشجویی و فعالیت‌های سیاسی در هیچ کدام از دانشگاه‌های دیگر وجود ندارد، اما بیشترین تفاوتی که در دانشگاه شریف وجود دارد این است که رغبت دانشجویان برای حضور در این فعالیت‌ها در مقایسه با دانشگاه‌های دیگر کمتر است و اغلب دانشجویان دانشگاه شریف بیش‌تر در قید درس و آمادگی برای خروج از کشور و پذیرش در دانشگاه‌های دیگر هستند.

اعتقادی به اصلاح سیستم در کشور ندارم!

وی در ادامه تصریح کرد: از دیدگاه من دغدغه‌های اصلی دانشجویان دانشگاه شریف اغلب مهاجرت از کشور و پذیرش در دانشگاه‌های برتر دنیاست، چرا که این دانشجویان واقعا به این نتیجه رسیدند که سیستم فعلی چیزی به نام اصلاح و تغییر را نمی‌پذیرد و این‌که بخواهیم با حضور در فعالیت‌های سیاسی اوضاع را اصلاح کنیم، امرشدنی نیست و سیستم به همین شکل بوده و خواهد بود.

حضور زنان در ورزشگاه موضوع ساده‌ای که هنوز حل نشده است

این دانشجوی دوره کارشناسی ارشد دانشگاه شریف با بیان اینکه ۴۰ سال است که زنان ایران نمی‌توانند در ورزشگاه حضور پیدا کنند و فوتبال ببینند، یادآور شد: به هیچ عنوان فعالیت‌های جناح‌های سیاسی اعم از اصلاح‌طلب و اصولگرا نمی‌تواند تاثیری در اصلاح اوضاع داشته باشد، چرا که وقتی ما در ساده‌ترین موضوعات کشوری نظیر حضور زنان در ورزشگاه هنوز مشکل داریم، بنابراین به هیچ عنوان در موضوعات پیچیده نیز تغییرپذیر نخواهیم بود در حالی که در دوران قبل از انقلاب زنان در کنار مردان بدون تفکیک می‌توانستند بازی‌های فوتبال را تماشا کنند و یا در کشورهای دیگر این امر موضوع بسیار ساده‌ای است.

وی یادآور شد: دانشجویان دانشگاه‌ها اعم از دانشگاه شریف به این نتیجه رسیدند که حضور در فعالیت‌های سیاسی انتقاد و مطالبه‌گری تاثیری در اصلاح سیستم ندارد و این انتخاب مردم ما است و شاید واقعا مردم هم شایستگی بیشتر از این را نداشته باشند و باید به همین شیوه به صورت کچ‌دار و مریض پیش برویم تا ببینیم در آینده چه اتفاقی خواهد افتاد.

شرایطی برای تغییر و اصلاح در کشور نیست

به گفته دانشجوی دانشگاه صنعتی شریف، دانشجویان این دانشگاه از قبل و بعد از ورود به دانشگاه به اندازه‌ای زحمت کشیده‌اند که دیگر نمی‌توانند عمر و زمان خود را بعد از فارغ‌التحصیلی صرف بیکاری کنند، می‌خواهند آنچه را که حق آنها است را  به دست آورند، همچنان که یکی از دوستان من رتبه اول کارشناسی ارشد مهندسی مواد دانشگاه شریف بود و تلاش‌های زیادی برای ماندن در کشور بعد از فارغ‌التحصیلی انجام داد، اما در نهایت به این نتیجه رسید یا شرایطی برای ایجاد تغییر در کشور وجود نداشته باشد و یا اگر این شرایط نیز مهیا باشد، سیستم دیگر تغییرات جدید را نمی‌پذیرد. در واقع شرایطی به وجود می‌آید که به جای این‌که نخبگان تغییری در بهبود فضا ایجاد کنند خود را با سیستم سازگار می کنند.

 دانشجویان در تامین مطالبات اولیه مانده‌اند

همچنین یکی دیگر از دانشجویان یادآور شد: من فکر می‌کنم مطالبات سیاسی در کشور ما به خصوص برای دانشجویان یک مرحله‌ بالاتر از مطالبات اولیه است. ما باید ابتدا مطالبات اولیه را برای آنها فراهم کنیم و یک دانشجو شغل و مسکن مناسب را در اختیار داشته باشد و در مرحله‌ی بعدی بعد از کسب اطمینان خاطر به دنبال مطالبات دیگر شوند. متاسفانه اغلب دانشجویان ما در کسب مطالبات اولیه مشکل دارند و دیگر به این فکر نمی‌کنند که به دنبال مطالبات سیاسی و تغییر وضعیت باشند.

یک دانشجوی دیگر در پاسخ به مهم‌ترین تقاضا از رییس جمهور و مسئولان کشور گفت: من در آینده در انتخابات شرکت نخواهم کرد. تصور می‌کنم رییس جمهور حمایت عظیم قشر دانشجو را همراه داشت و دانشجویان در حمایت از رییس جمهور تبلیغ کردند و رای دادند، اما در شرایط فعلی رییس جمهور، دانشجویان و مردم را فراموش کرده است. گاهی احساس می‌کنم که حتی رییس جمهور در این کشور زندگی نمی‌کنند، مشکلات و درد و رنج‌های مردم را نمی‌بیند و وقتی مسئولان مشکل مردم و جوانان را نبیند چگونه می‌داند در راستای حل این مشکلات قدم بردارند.

رییس جمهور مناظرات و شعارهای دوران انتخابات را مرور کند

وی ادامه داد: تاکید می‌کنم رییس جمهور مصاحبه‌ها و مناظره‌های خود در دوران انتخابات را مجدداً مرور کند و خودش قضاوت کند که این رییس جمهور فعلی همان کاندید انتخابات است؟! بعد تلاش کند مشکلات مردم را ببیند. من می‌توانم در شهرستان‌ها افرادی را معرفی کنم که وضعیت زندگی آنها دل هر انسانی را به رنج می‌آورد. واقعا انکار این مشکلات به نظر من نادیده گرفتن مردم است و تنها کاری که رییس جمهور در شرایط فعلی می‌تواند انجام دهد این است که مشکلاتی که مانع از تحقق اهداف و شعارهای خود شده است را شفاف به مردم مطرح کند.

ایران پتانسل قرار گرفتن در ردیف ۵ کشور برتر دنیا را دارد

این دانشجو در ادامه گفت: من احساس می‌کنم کشور ما منابع عظیمی از ذخائر نفت و گاز دارد. ما منابع معدنی بسیار فراوانی داریم و ایران در کمربند خورشیدی دنیا قرار گرفته است، یعنی ما می‌توانیم از این کشور سواحل گسترده‌ای که در شمال،جنوب وتنوع آب و هوایی بالایی که وجود دارد در آمدزایی کنیم و ایران پتانسیل قرار گرفتن در جمع پنج کشور برتر دنیا را دارد، اما متاسفانه ما همه این منابع را به شکل نامناسبی به هدر می‌دهیم و با استفاده نادرست این منابع بزرگترین خیانت را در حق کشور انجام می‌دهیم.

اجازه بدهند نیروهای جوان وارد سیستم مدیریتی کشور شوند

وی با بیان اینکه فروش کشور فقط به فروش خاک محدود نمی‌شود بلکه فروش نفت بدون رسیدن به یک دستاورد مشخص نیز فروش کشور محسوب می‌شود،‌ افزود: سیستمی که در حال حاضر مدیریت کشور را عهده‌دار است یک سیستم کاملا بسته‌ای محسوب می‌شود که دارای تفکر خاصی هستند. مثلا وقتی برای استخدام به یک ارگانی معرفی شدم سوالاتی از من پرسیده شد که هیچ کدام از آنها به سنجش سطح علمی من نمی‌پرداخت و بیشتر به مسائل دینی و عقیدتی اهمیت می‌دادند. به نظر من اگر سیستم ما اجازه دهد که نیروی جوانی وارد شود با یک تفکر جدیدی کشور را مدیریت کند، اوضاع بسیار بهتر می‌شد.

مسئولان دنبال حل مشکلات نیستند

این دانشجو عنوان کرد: در حال حاضر من به عنوان کسی که در تهران زندگی می‌کنم برای ترافیک و بسیاری از مشکلات مردم راه‌حل و ایده‌ دارم اما کسی نیست که این ایده‌ها را منتقل کنم، اصلا کسی دنبال حل مشکلات نیست و مسئولان بیشتر دنبال این هستند که این مشکلات را تا حدی رفع کنند که صدای مردم بلند نشود و صدای اعتراض جامعه شنیده نشود، اما کسی به دنبال تغییر شرایط و بهبود آن نیست و تا زمانی که تیم مدیریتی کشور که ۴۰ سال است جامعه را مدیریت می‌کند، جابه‌جا نشود و تفکر جدیدی وارد این عرصه نشود، مشکلات حل شدنی نیست.

تفکر مدیران فعلی ما متعلق به چند دهه پیش است

وی تاکید کرد: مثلا در حال حاضر متوسط عمر کسانی که کشور را مدیریت می‌کنند ۷۰ سال است در حالی که ما در سال ۱۳۹۷ قرار داریم، یعنی این افراد زمانی به دنیا آمدند که احتمالا در خیابان‌های تهران گاری رفت و آمد می‌کرد، بنابراین تفکر آنها به هیچ عنوان نمی‌تواند نیاز امروز جامعه را درک کند و نمی‌تواند این را درک کند در کشورهایی از دنیا افرادی را به سطح مریخ فرستادند تا آنها لایه‌های مختلف خاک مریخ را بررسی کنند. وقتی فردی نتواند این تفکر و همچنین ضرورت آن را درک کند، بنابراین نخواهد توانست در راستای حرکت به این سمت نیز حرکت کند.

از تلاشم در دوران انتخابات پشیمانم

در ادامه دانشجوی دیگر خاطرنشان کرد: موقعی که انتخابات بود من تبلیغات زیادی برای پیروزی رییس جمهور انجام دادم و در حال حاضر از فعالیت و تلاش خود پشیمان هستم.

در پایان یکی دیگر از دانشجویان دوره کارشناسی ارشد دانشگاه شریف با تاکید بر این‌که دانشجویان این دانشگاه اغلب زمان خود را صرف تحصیل و پژوهش می‌کنند به ایسنا گفت: متاسفانه بسیاری از این دانشجویان برای فعالیت در عرصه‌های مختلف علمی از پشتوانه مالی لازم بهره‌مند نیستند و اغلب دانشجویان با مشکلات اقتصادی مواجه می‌شوند.

وی در ادامه تصریح کرد: موضوعی که در دانشگاه صنعتی شریف بسیار به چشم می‌خورد این است که دانشجویان این دانشگاه بیش از هر چیزی به آموزش و تحصیل اهمیت می‌دهند و این‌که دانشجویان مادام در استرس کسب نمره و نوشتن یک مقاله پژوهشی هستند، طبیعتا با وجود فضای لازم امکان حضور در فعالیت‌های سیاسی، اجتماعی و فرهنگی را نخواهند داشت و اگر این نوع درگیری‌ها کاهش پیدا کند این دانشجویان نیز می‌توانند در فعالیت‌های مختلف شرکت کنند.

تریبونی که سخنران ندارد

این دانشجو در پایان خاطر نشان کرد: جمله معروفی که می‌گوید آیا دانشجو دنبال سیاست است یا سیاست دنبال دانشجو امری است که در حال حاضر در دانشگاه‌ها مشاهده می‌شود به گونه‌ای که تریبون آزادی برای دانشجو در این مراکز وجود دارد، اما امکان صحبت کردن در آن وجود نخواهد داشت و دانشجو امنیت خاطر برای بیان مطالبه و نقد نخواهد داشت.

انتهای پیام


نظر خود را ثبت کنید