«استفن هاوکینگ‌های ایرانی در نمایشگاه الکامپ!»
- تاریخ انتشار : 1398/4/31 ساعت : 13:43 - 4 سال قبل
- از گروه : اجتماعی
- زیرگروه : ساير حوزه ها
توانیابان در دل نمایشگاه الکامپ 98 با شعار " آیندهای بهتر" حضور داشتند.
عصرایران؛ نوشین روزگرد- چندی است که فرمانداریها و شهرداریها و کارشناسان لشگری و کشوری هر از گاهی به یاد توانیابان و افراد دارای معلولیت در گوشه و کنار کشور فعالیتهایی برای متناسبسازی چیدمان شهری انجام میدهد؛ این فعالیتها، جسته گریخته و بی برنامه است و چندان کارآمد نیست. دیری نمیپاید که با عوض شدن مسئولان محترم همه برنامهها فراموش شده و افعال ، از در دست اقدام به کار خوبی که به سرانجام نرسیده تبدیل میشوند.
اما شهروندان جوامع آینده دیگران را مسئول تأمین رفاه و امنیت خویش نمیدانند، هر مشکل راه حلی در دست خودشان دارد و بر این باورند که: کسی جز خودمان برای شکایت وجود ندارد! خودمسئولیتی از ویژگیهای آن جامعه است. مفهوم خودمسئولیتیِ جوامع آینده که برگرفته از کتاب منحنی دوم است، حکایت اتفاقاتی است که در الکامپ امسال با حضور کسبوکارهای اینترنتی برای توانیابان رخ داد، و البته دلیل شکست برنامههای متناسبسازی نیمه رها شدهی دولتی!
همکاری مسئولانه مؤسسات خیریه و استارتاپ ها امیدی است برای بازگرداندن 300هزار فرد دارای معلولیت به جامعه. کارآفرینان اجتماعی تا کنون با برگزاری سه دوره رویداد «توان تِک»، که با معرفی توانیابان موفق شاغل به شرکتهای استارتاپی و تجارت الکترونیک موجب بهبود کیفیت زندگی شهروندان توان‌یاب شده اند هم‌چنین در این رویداد ها کسبوکارهای دیگر برای استفاده این شهروندان متناسب سازی شدند.
امسال 200 متر از فضای نمایشگاهی الکامپ میزبان کسبوکارهای اینترنتی توانیابان بود. کسب‌وکاری که مؤسس آن، وحید رجبلو، جوان کرجی با 98 درصد از کار افتادگی بدن و تنها با استفاده از دست راستش راه‌اندازی کرده بود تا خدمات موثرتری به توانیابان ارائه دهد و کسب و کار هایی که برای افراد کمشنوا و یا ناشنوا حکم مترجم را داشت، یا که صدایی توصیفی برای مخاطبان نابینا باشد.کسبوکار بعدی در حوزه سلامت است که خدمات پزشکی را در منزل به افراد ارائه میدهد. این کسبوکار نه تنها برای توانیابان، بلکه برای هر فردی که بیمار میشود لازم است. کسبوکار بعدی قاشق غذاخوری برای افرادی بود که لرزش دست دارند. آن‌ها با این وسیله به راحتی و به تنهایی می‌توانستند از وعده غذایی خود لذت ببرند. اما هزینه‌ی بالای تهیه آن، این سؤال را بوجود می‌آورد که استقلال شخصی با هزینه سنگین گزینه بهتری است یا استخدام فردی برای کمک به صرف 3 وعده غذایی و در عین حال لذت بردن از مصاحبت با یکدیگر؟
باید به یاد داشت که هیچ فردی جزیرهای مستقل از دیگران نیست در هر دسته‌ی آماری غالب یا مغلوب! ؛ چه با توان جسمی کمتر و یا رنگ پوست و جنسیت متفاوت
همواره با هم و برای هم، در آیندهای بهتر!
اخبار مرتبط هم گروه - (ساير حوزه ها)
